ÇYDD Ataşehir Gençliği Gözünden 6 Şubat Sergisi Açıldı

Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği “ÇYDD” Ataşehir Şubesi, “Ataşehir Gençliği Gözünden 6 Şubat Sergisi”, Ünalan Metro istasyonunda açıldı.

Recep Kenan / itvhaber.com

“Ataşehir Gençliği Gözünden 6 Şubat Sergisi” açılışında konuşan ÇYDD Ataşehir Şube gençleri, “Depremzedelerin bu sergi sayesinde 1 gün değil, 365 gün sesi olmak istedik.” dedi

Ünalan Metro İstasyonundaki “Ataşehir Gençliği Gözünden 6 Şubat Sergisi” 6 – 12 şubat arası ziyarete açık olacak.

Acı veren görüntülerin yer aldığı serginin açılışında konuşan ÇYDD (Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği) Ataşehir Şube Gençliği, “Bu konuşmayı yapıp yapmamak arasında çok kararsız kaldık. Çünkü depremin üzerinden 1 yıl geçti ve hiçbir yerde dinlenilmeyen, ihtiyaçları düşünülmeyen depremzedelerin bu sergi sayesinde 1 gün değil, 365 gün sesi olmak istedik.” dedi.

ÇYDD Ataşehir Gençliği, açıklamasında şu ifadelere yer verildi:
“Bu fotoğraflarda gördükleriniz ilk adım attığımız, ilk bisiklete bindiğimiz, ilk okula gittiğimiz, ilk lise aşkımızla yürüdüğümüz sokaklar.Bu sokaklar hiç söylenmeyen şarkıların, hiç duyulmayan fikirlerin, gerçekleştirilemeyen hayallerin sokağı. Bizim büyüdüğümüz, 6 şubatta öldüğümüz ve şimdilerde tanıyamadığımız sokaklar. Şimdi hangi süslü cümleyi kursak duygularımızı ifade edemeyeceğiz ve anlaşılmayacağız.
     Yaşanmış felâketi engelleyemez, hissedilen acıları dindiremeyiz ama o acılari paylaşabilir, belki de görmezden gelinen bir halka umut oluruz. Bunlar bize öyle uzak da değil. Hepimizin potansiyel depremzede olduğu bir şehirde ihtimalleriniz arasında.
     Ve bunlar enkaz altında kalmış molozlarla ezilmiş, çığlığını duyuramayan bütün depremzedelerin sesi.”

ÇYDD Ataşehir Gençliği açıklamasını şu ifadelerle sürdü:

1 yıl kaç gün eder?

Bugün tam 1 yıl yani 365 gün oldu deprem olalı ama hala yaralarımızı tam anlamıyla saramadık, belki de hiç saramayacağız. Depremi yaşayan insanlar tarif edemeyecek kadar büyük acılar yaşadı. Yıkım diyoruz, felaket diyoruz afet diyoruz ama hiçbir sözcük hiçbir tanım karşılayamıyor yaşananları.

Gönül isterdi ki herkesi kurtarabilmek, bir halkı doyurabilmek, bir çocuğu güldürebilmek… Ama ne yaptıysak yetemedik. Ne kadar koştuysak koşacak bi o kadar yol olduğunu gördük. Ve her kime yardım edebildiysek yardım edecek bir o kadar insan olduğunu gördük. Biz bu süreçte birbirimize aile olmanın, bir şey anlatmadan da birbirimize sığınak olabileceğimizin, hüznü de sevgiyi de birlikte paylaşabileceğimizin, düştüğümüzde elimizden tutulmasının öneminin, nasıl olduğunu merak eden insanların kıymetini bir kere daha anladık. Biliyoruz, en çıkmaz sokaklarda bile yalnız değiliz.

Bugün burada gördüğünüz, deprem zamanında bölgede olan arkadaşlarımızın farklı nedenlerle çektiği ve bir yıl sonra bu sergi için bir araya getirdiğimiz fotoğraflar. Okuyacağınız kompozisyon da, fotoğraflar da, şiir de bize ait, Çağdaş Gençlik Ataşehir mezunları ve öğrencilerine.
Deprem olalı bir yıl oldu ama deprem bölgesinde hiçbir şey değişmedi. Biz unutmadık, siz de unutmayın!